Een truttig weekend op Texel

Nou. Ik moest mee naar Texel. Ik dacht dat het leuk zou worden, maar er was geen drugs en bijna geen drank, dus na de vorige weekends was dit wel een beetje domper. Ik kreeg behoorlijke ontwenningsverschijnselen.

Wat ik wel gedaan heb, was wel leuk, moet ik eerlijk toegeven. Op de boot, waar we een uur op moesten wachten omdat er blijkbaar veel te veel mensen voor een rehab naar texel gingen, werd ik een beetje misselijk, dat wel. Maar ja. En toen ging de auto kapot, gelukkig vlak voor het huisje dus we hoefden niet heel lang op de wegenwacht te wachten (of wel eigenlijk, maar toen zaten we dus al in het huisje)
Daarna werd ik in bad gegooid. Dat was lang geleden, en het voelde goed eindelijk alle viezigheid van mijn voorgaande avonturen van mij af te kunnen spoelen.
De dag erna gingen we spelletjes spelen en naar de zee. Dat was veel te koud voor mijn dunne vacht. Toen ik dacht dat het niet burgerlijker kon, gingen we ook nog bowlen en zwemmen.

Ik heb het allemaal overleefd, alle kinderen waren lief voor me, maar volgend weekend wil ik weer gewoon weer drank en drugs en sex en alles.